Osiągnięcia polskiej archeologii.

Stara Nieszawa istniała niespełna 35 lat. Wzniesiono ją jako osadę na brzegu Wisły, naprzeciwko Torunia, gdzie w ochronnym cieniu Zamku Dybowskiego wyrosła na potężny organizm ekonomiczny, którego prężna działalność osłabiała potęgę handlową Zakonu. Mieszczanie Toruńscy, popchnięci w ten sposób do buntu przeciwko władzy krzyżackiej uzyskali od króla Polski obietnicę zburzenia konkurencyjnego ośrodka, lecz władca w uznaniu zasług przeniósł Nieszawę w górę Wisły na miejsce, w którym znajduje się współcześnie. Pola pod Zamkiem Dybowskim na toruńskim Podgórzu uważnie strzegły swej tajemnicy, którą ujawnili dopiero polscy archeolodzy posługując się metodami nieinwazyjnymi.