Zaprezentowane przez MRiRW systemowe rozwiązania w zakresie płatności bezpośrednich dla Polski na lata 2015-2020 r. są istotne, ponieważ prawie trzy czwarte z 32,09 mld EUR środków unijnych dla Polski w ramach WPR2014-2020 stanowią środki na płatności bezpośrednie (23,49 mld EUR).

Celowi temu służyć będzie przesunięcie 25% koperty II filaru na lata 2015-2020, tj. 2,34 mld EUR, zwiększające pierwotną pulę środków na płatności bezpośrednie do 23,49 mld EUR. Środki finansowe uzyskane w wyniku tego przesunięcia będą w większości (około73%) przeznaczone na finansowanie dodatkowej płatności dla małych i średnich gospodarstw (płatność do „pierwszych hektarów” z przedziału od 3.01 do 30 ha w każdym gospodarstwie). Podobny, prorozwojowy efekt będzie miała zaplanowana płatność dla młodych rolników, na którą planuje się przeznaczyć 2% rocznej koperty krajowej.

Polska ma wykorzystać także możliwość przeznaczenia 15% koperty krajowej na płatności związane z produkcją. Prawie dwie trzecie z tej kwoty będzie skierowane na wsparcie w sektorze bydła, krów, owiec i kóz, a pozostałe środki – na wsparcie upraw roślin wysokobiałkowych, owoców miękkich, pomidorów, ziemniaków skrobiowych, chmielu, konopi włóknistych, lnu i buraków cukrowych. 

Nowym elementem systemu, obowiązkowym w całej UE, na który przeznaczone zostanie 30% środków, będzie płatność „zielona”, uzależniona od spełnienia wymagań w zakresie dywersyfikacji upraw, utrzymania trwałych użytków zielonych oraz przeznaczenia części powierzchni na cele proekologiczne. Przyjęte rozwiązania krajowe w tym zakresie pozwolą rolnikom na zaliczenie do obszarów proekologicznych.

Nowy system płatności bezpośrednich będzie również dotyczył wsparcia rolnictwa i obszarów wiejskich, w tym z:

• działaniami restrukturyzacyjnymi w PROW 2014-2020, m. in. wsparciem rolników przekazujących małe gospodarstwa, wsparciem dla młodych rolników i na rzecz restrukturyzacji;

• działaniami rolno-środowiskowymi nowego PROW 2014-2020 (ich komplementarność z wymogami zazieleń ien ia) oraz wsparciem do ON W;

• zmianami w ramach wspólnej organizacji rynków rolnych, ze szczególnym wsparciem tworzenia organizacji producentów rolnych i ich zrzeszeń, mającym na celu wzmacnianie pozycji rolników w łańcuchu marketingowym oraz rozbudowanie instrumentów zarządzania rynkami w sytuacjach kryzysowych;

• planowanym w programach operacyjnych Polityki Spójności wsparciem reorientacji zawodowej rolników i członków ich rodzin.

PROPONOWANY SYSTEM PŁATNOŚCI Podstawowe elementy nowego systemu

W ramach nowego systemu na kwotę wsparcia w poszczególnych gospodarstwach będą składały się następujące rodzaje płatności:

1. jednolita płatność obszarowa,

2. płatność za zazielenienie,

3. płatność dla młodych rolników,

4. płatność dodatkowa,

5. płatności związane z produkcją,

6. przejściowe wsparcie krajowe.

W ramach nowego systemu będzie stosowana tzw. degresywność, polegająca na redukcji płatności

0. 100% nadwyżki kwoty jednolitej płatności obszarowej ponad 150 tys. EUR. Zgodnie z przepisami unijnymi, kwota uzyskana w wyniku stosowania tego mechanizmu zasili budżet PROW.

Rolnicy będą mogli składać wnioski o przyznanie płatności bezpośrednich za dany rok, tak jak dotychczas, w terminie od dnia 15 marca do dnia 15 maja.

Warunki kwalifikowalności

Płatności będą przyznawane wyłącznie rolnikom, w przypadku których łączna powierzchnia kwalifikująca się do płatności wynosi przynajmniej 1 ha. Wyjątek od tej zasady będzie miał zastosowanie wobec rolników, którzy nie posiadają użytków rolnych albo posiadają użytki o powierzchni mniejszej niż 1 ha, jednakże posiadają zwierzęta kwalifikujące się do płatności związanych z produkcją (bydło, krowy, owce lub kozy). Będą oni mogli otrzymać płatności bezpośrednie, o ile łączna kwota płatności, która ma zostać im przyznana, wynosi przynajmniej 200 EUR.

Pomoc będzie kierowana wyłącznie do tzw. rolników aktywnych zawodowo. W przypadku osób fizycznych lub prawnych, których roczna kwota płatności przekracza 5 000 EUR, płatności nie będą przyznawane, jeśli administrują one portami lotniczymi, wodociągami, trwałymi terenami sportowymi

0. rekreacyjnymi, jak również świadczą usługi przewozu kolejowego lub usługi w zakresie obrotu nieruchomościami, chyba że udokumentują, że:

• roczna kwota płatności bezpośrednich wynosi co najmniej 5% całości przychodów uzyskanych przez nie z działalności pozarolniczej,

• ich działalność rolnicza nie ma charakteru marginalnego, tzn. łączne przychody z działalności rolniczej stanowią w ich przypadku co najmniej 1/3 wszystkich przychodów, lub

• ich główną działalność gospodarczą lub przedmiot działalności stanowi wykonywanie działalności rolniczej.

W nowym systemie będą obowiązywały (tak jak obecnie) normy i wymogi wzajemnej zgodności. Ulegną one niewielkim zmianom.

Zgodnie z przepisami unijnymi, wnioskodawcom nie przyznaje się jakichkolwiek korzyści wynikających z sektorowego prawodawstwa rolnego, w tym płatności bezpośrednich, jeżeli warunki wymagane do uzyskania takich korzyści zostały sztucznie stworzone, w sprzeczności z celami tego prawodawstwa (np. nastąpił podział gospodarstwa w celu ominięcia limitów wsparcia).

1. Jednolita płatność obszarowa

W Polsce nadal będzie stosowany uproszczony system płatności bezpośrednich, tj. jednolita płatność obszarowa.

Warunki przyznawania jednolitej płatności obszarowej od 2015 r. będą zbliżone do dotychczasowych. Zakłada się, że na płatność tę przeznaczone zostanie ok. 45,7% koperty krajowej (tj. ogółu środków unijnych przeznaczonych na płatności bezpośrednie w Polsce), czyli ponad 1,5 mld EUR rocznie. Szacowana stawka jednolitej płatności obszarowej wynosi ok. 110 EUR/ha.

2. Płatność za zazielenienie (greening)

Płatność z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, czyli zazielenienie, to obowiązkowy komponent nowego systemu płatności bezpośrednich. Na jej finansowanie przeznaczone jest 30 % krajowej koperty finansowej, tj. ok. 1 mld EUR rocznie (szacowana stawka płatności za zazielenienie wyniesie ok. 74 EUR/ha.)- Zazielenienie będzie realizowane przez:

• dywersyfikację upraw,

• utrzymanie trwałych użytków zielonych (TUZ),

• utrzymanie obszarów proekologicznych (EFA²),

Ponadto, możliwa będzie realizacja dywersyfikacji upraw poprzez praktyki równoważne w ramach:

-działania rolnośrodowiskowego PROW 2007-2013, poprzez Pakiet ochrona gleb i wód lub -działania rolnośrodowiskowo – klimatycznego PROW 2014 – 2020, poprzez Pakiet rolnictwo zrównoważone lub Pakiet ochrona gleb i wód.

Wszyscy rolnicy uprawnieni do jednolitej płatności obszarowej zobowiązani będą do realizacji zazielenienia. W zależności od ilości posiadanych w gospodarstwie gruntów ornych oraz udziału trwałych użytków zielonych, rolnicy będą zobowiązani do przestrzegania jednej, dwóch lub trzech praktyk zazielenienia.

Przepisy unijne przewidują szereg wykluczeń z obowiązku ich spełniania, m.in. gospodarstwa, w których ponad 75 % użytków rolnych to trwałe użytki zielone lub gospodarstwa o wysokim (ponad 75 %) udziale gruntów ornych wykorzystywanych do produkcji traw lub innych zielnych roślin pastewnych albo ugorowanych, z uwagi na korzystne oddziaływanie na środowisko, będą zwolnione z obowiązku realizacji dywersyfikacji upraw lub utrzymywania obszarów proekologicznych.³

Gospodarstwa uczestniczące w systemie dla małych gospodarstw rolnych, pomimo że są „zwolnione” z realizacji zazielenienia, będą uprawnione do otrzymania tej płatności.

Płatność za zazielenienie w sposób automatyczny będą otrzymywać rolnicy prowadzący produkcję rolniczą zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przepis ten ma zastosowanie jedynie do tej części obszaru gospodarstwa rolnego, która jest wykorzystywana do produkcji ekologicznej zgodnie z art. 11 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

W przypadku nieprzestrzegania praktyk zazielenienia na rolników nakładane będą kary administracyjne polegające na zmniejszeniu kwoty otrzymanych w danym roku płatności bezpośrednich. Przez dwa pierwsze lata wdrażania zazielenienia (2015 r. i 2016 r.) kary te nie będą wykraczać poza kwotę otrzymanej płatności za zazielenienie i, w zależności od stopnia stwierdzonej niezgodności, obejmować będą część lub całość płatności za zazielenienie. Natomiast w kolejnych latach kary będą mogły nawet przewyższać otrzymaną kwotę zazielenienia (w 2017 r. o maksymalnie 20%, a od 2018 r. o maksymalnie 25%), co oznacza, że w niektórych przypadkach, kara za nieprzestrzeganie praktyk zazielenienia spowoduje także częściowe zmniejszenie innych płatności.

Poniżej przedstawiono szczegóły wdrażania trzech ww. wymogów zazielenienia.

DYWERSYFIKACJA UPRAW

Dywersyfikacja będzie dotyczyć gospodarstw rolnych o powierzchni od 10 ha gruntów ornych. Gospodarstwa, w których występuje:

1. od 10 do 30 ha gruntów ornych zobowiązane będą do prowadzenia co najmniej 2 różnych upraw na gruntach ornych, przy czym uprawa główna nie może zajmować więcej niż 75% gruntów ornych;

2. powyżej 30 ha gruntów ornych zobowiązane będą do prowadzenia co najmniej 3 różnych upraw na gruntach ornych, przy czym uprawa główna nie może zajmować więcej niż 75% gruntów ornych, a dwie u prawy łącznie nie mogą zajmować więcej niż 95% gruntów ornych.

Za odrębną uprawę uznawany będzie:

• rodzai w klasyfikacji botanicznej upraw,

-gatunek z rodzin krzyżowych (Brassicaceae), psiankowatych (Solanaceae) i dyniowatych, (Cucurbitaceae),

• forma ozima i jara tego samego rodzaju.

-grunt ugorowany,

• trawa lub inne rośliny zielne (z przeznaczeniem na paszę).

W okresie od 15 maja do 15 lipca uprawiane rośliny powinny znajdować się na polu. Będzie to podległo sprawdzeniu przez organ kontrolny.

W celu obliczenia udziału upraw rolnik może zadeklarować daną działkę tylko raz w danym roku składania wniosków.

UTRZYMANIE TRWAŁYCH UŻYTKÓW ZIELONYCH (TUZ)

W celu ochrony trwałych użytków zielonych, które w dużym stopniu przyczyniają się do zachowania różnorodności biologicznej, a w szczególności odgrywają ważną rolę w pochłanianiu dwutlenku węgla i ochronie gleby, wprowadzono obowiązki dotyczące utrzymania trwałych użytków zielonych.

1. W ramach tych wymogów na obszarach Natura 2000 będzie obowiązywał zakaz przekształcania lub zaorywania wyznaczonych cennych przyrodniczo trwałych użytków zielonych, w tym obejmujących gleby torfowe i podmokłe, które wymagają ścisłej ochrony w celu osiągnięcia celów dyrektywy ptasiej (2009/147/WE) i siedliskowej (92/ 43/EWG).

Każdy rolnik, który będzie posiadał cenny przyrodniczo TUZ, zostanie o tym indywidualnie poinformowany w karcie informacyjnej dołączanej do wstępnie wypełnionego wniosku o płatność w 2015 r.

W przypadku, gdy rolnik zaorze lub przekształci TUZ’y cenne przyrodniczo, oprócz sankcji w postaci zmniejszenia płatności, będzie miał obowiązek ponownego przekształcenia tego obszaru w trwały użytek zielony.

2. Ponadto, w celu zapobieżenia masowemu przekształcaniu TUZ na grunty orne w kraju zostanie wprowadzony obowiązek utrzymania udziału TUZ w powierzchni gruntów rolnych w skali całego kraju, przy czym nie może on zmniejszyć się o więcej niż 5% w stosunku do poziomu referencyjnego.

W przypadku zmniejszenia wskaźnika TUZ o więcej niż 5% w skali kraju, konieczne będzie wdrożenie działań naprawczych polegających na zobowiązaniu rolników, którzy przekształcili trwałe użytki zielone, do przywrócenia określonej powierzchni gruntu w TUZ lub odtworzenia takiej samej powierzchni TUZ na innym gruncie.

UTRZYMANIE OBSZARÓW PROEKOLOGICZNYCH (EFA)

Utrzymanie obszarów proekologicznych będzie dotyczyło gospodarstw o powierzchni powyżej 15 ha gruntów ornych, które będą zobowiązane, aby posiadać obszary proekologiczne EFA na powierzchni co najmniej 5% gruntów ornych.

LISTA OBSZARÓW PROEKOLOGICZNYCH

Do obszarów proekologicznych rolnicy będą mogli zaliczyć następujące elementy:

1. grunty ugorowane na których w okresie od 1 stycznia do 31 lipca w danym roku nie jest prowadzona produkcja rolna (po upływie tego terminu rolnik będzie mógł przywrócić grunty do produkcji);

2. elementy krajobrazu, które są w posiadaniu rolnika:

1. Chronione w ramach norm Dobrej Kultury Rolnej (DKR):

1. drzewa będące pomnikami przyrody;

2. oczka wodne o łącznej powierzchni mniejszej niż 100 m²;

3. rowy, których szerokość nie przekracza 2 m;

4. Pozostałe elementy spełniające następujące kryteria:

1. żywopłoty lub pasy zadrzewione o maksymalnej szerokości do lOm;

2. drzewa wolnostojące o średnicy korony wynoszącej przynajmniej 4 m;

3. zadrzewienia liniowe obejmujące drzewa o średnicy korony wynoszącej przynajmniej 4 m; odległość między koronami drzew nie powinna przekraczać 5 m;

4. zadrzewienia grupowe, których korony zachodzą na siebie oraz zagajniki śródpolne

0. maksymalnej powierzchni do 0,3 ha;

1. miedze śródpolne o szerokości od 1 m do 20 m, na których nie jest prowadzona produkcja rolna;

2. oczka wodne o maksymalnej powierzchni do 0,1 ha, z wyłączeniem zbiorników zawierających elementy betonowe lub plastik, wraz z możliwością wliczenia do powierzchni oczka strefyz roślinnością nadbrzeżną o szerokości do 10 m występującą wzdłuż wody;

3. rowy o maksymalnej szerokości do 6 m, włączając otwarte cieki wodne służące do nawadniania

0. odwadniania, z wyłączeniem kanałów wykonanych z betonu;

1. strefy buforowe, w tym strefy buforowe na trwałych użytkach zielonych, pod warunkiem, że różnią się one od przylegającej kwalifikującej się powierzchni użytków rolnych – o szerokości ustanowionej:

• w ramach norm DKR (5 m, 10 m lub 20 m) oraz -inne strefy buforowe o szerokości nie mniejszej niż 1 m.

Strefy buforowe mogą obejmować również pasy z roślinnością nadbrzeżna o szerokości do 10 m, występującą wzdłuż cieku wodnego;

Na strefach buforowych nie może być prowadzona produkcja rolna, niemniej jednak wypas lub koszenie na tych obszarach będzie możliwe;

1. pasy gruntów kwalifikujących się do płatności wzdłuż obrzeży lasu o szerokości od 1 m do 10 m. Na pasach tych dopuszcza się prowadzenie produkcji, jednak w takim przypadku powierzchnia zaliczana do obszaru EFA będzie stanowić jedynie 30% powierzchni rzeczywistej (patrz – współczynniki ważenia). W przypadku, jeśli produkcja nie będzie prowadzona dopuszcza się wypas lub koszenie na paszę, pod warunkiem, że pasy te można odróżnić od przyległych gruntów rolnych;

2. zagajniki o krótkiej rotacji, na których obowiązuje zakaz stosowania środków ochrony roślin i możliwe jest stosowanie nawożenia mineralnego w następujących limitach:

1. w pierwszym roku funkcjonowania plantacji dawki nawozów mineralnych nie powinny przekraczać 20 kg/ha N, 20 kg/ha P₂0₅i 40 kg/ha K₂0 oraz

2. w roku następującym po zbiorze roślin dawki nawozów mineralnych nie powinny przekraczać 80 kg/ha N, 30 kg/ha P₂0₅,i 80 kg/ha K₂0;

Do zagajników traktowanych jako EFA zaliczane będą gatunki z rodzaju wierzba (z wyjątkiem wierzby wykorzystywanej do wypłatania), brzoza oraz topola czarna i jej krzyżówki. W przypadku zagajników, powierzchnia zaliczana do obszaru EFA będzie stanowić jedynie 30% powierzchni rzeczywistej (patrz – współczynniki ważenia i konwersji).

1. obszary zalesione po 2008 r. w ramach PROW 2007 2013 (zalesienia na gruntach rolnych) i PROW 2014 2020, które kwalifikowały się do jednolitej płatności obszarowej w 2008 r.;

2. międzyplony lub pokrywa zielona w postaci wsiewek traw w uprawę główną lub mieszanek, wysiewanych w terminie do 30 września, utworzonych z co najmniej 2 gatunków, z następujących grup roślin uprawnych: zbóż, oleistych, pastewnych, bobowatych drobnonasiennych, bobowatych grubonasiennych oraz roślin miododajnych. Powierzchnia zaliczana do obszaru EFA będzie stanowić jedynie30% powierzchni rzeczywistej (patrz-współczynniki ważenia i konwersji).

WAŻNE!

Mieszanki złożone z samych gatunków zbóż nie będą uznawane za obszar proekologiczny.

Udział głównego składnika w mieszance, liczony na powierzchni pola lub w mieszance siewnej, nie może przekraczać 80%.

Rośliny ozime zwykle wysiewane jesienią do zbioru lub do wypasu, ani międzyplony określone jako praktyki równoważne do praktyki dywersyfikacji upraw (w ramach programu rolnośrodowiskowego lubrolnośrodowiskowo- klimatycznego), nie mogą być uznawane za obszary proekologiczne.

3. uprawy wiążące azot (czyli rośliny bobowate) mające na celu poprawę różnorodności biologicznej⁸. Powierzchnia zaliczana do obszaru EFA będzie stanowić jedynie 70% powierzchni rzeczywistej (patrz – współczynniki ważenia i konwersji).

Międzyplony zadeklarowane jako praktyki równoważne do dywersyfikacji upraw (w ramach programu rolnośrodowiskowego lub rolnośrodowiskowo klimatycznego), nie mogą być jednocześnie deklaro­wane za obszary EFA.

WAŻNE!

Uprawy wiążące azot (bobowate) oraz ugory mogą być jednocześnie za liczone jako uprawa w ramach dywersyfikacji oraz jako obszar proekologiczny (EFA).

Rolnik może zgłosić ten sam element jako obszar proekologiczny tylko raz w danym roku składania wniosków.

Obszary proekologiczne co do zasady powinny znajdować się na gruntach ornych danego gospodarstwa rolnego, z wyjątkiem:

• zagajników o krótkiej rotacji,

• obszarów zalesionych.

W przypadku elementów krajobrazu i sfer buforowych, obszary proekologiczne mogą również przylegać do gruntów ornych gospodarstwa zadeklarowanych do płatności.

WSPÓŁCZYNNIKI WAŻENIA I KONWERSJI I

W celu uwzględnienia większego oddziaływania środowiskowego poszczególnych obszarów proekologicznych, do wszystkich obszarów EFA będą stosowane tzw. współczynniki konwersji i współczynniki ważenia (załącznik 3.). Współczynniki te służą do przeliczenia rzeczywistej powierzchni elementów o charakterze liniowym i punktowym uznawanych za obszary proekologiczne na powierzchnię przeliczeniową, większą lub mniejszą od rzeczywistej.

Przykład

• 1 drzewo wolnostojące (średnica korony powyżej 4 m) po przemnożeniu przez współczynnik konwersji (20) i współczynnika ważenia (1,5) da w sumie 30 m² obszaru EFA.

1. drzewo x20x1,5 = 30 m²OBSZARU EFA

• Oczko wodne (o powierzchni 1000 m²) po przemnożeniu przez współczynnik ważenia (1,5) da w sumie 1500 m² obszaru EFA.

1000 m2 (pow. oczka wodnego) x 1,5 = 1500 m2 OBSZARU EFA MOŻLIWOŚĆ WSPÓLNEJ REALIZACJI PRAKTYKI EFA

W sytuacji dużego zróżnicowania wielkości obszarów proekologicznych pomiędzy sąsiadującymi gospodarstwami mogą one skorzystać z możliwości wspólnej realizacji tego wymogu. W takim przypadku muszą być spełńione następujące warunki:

-we wspólnej realizacji praktyki EFA może uczestniczyć do 10-ciu rolników;

• gospodarstwa muszą znajdować się w bliskiej odległości – 80% powierzchni każdego z gospodarstw powinno znajdować się w promieniu maksymalnie 15km, tj. w okręgu o średnicy 30 km;

• wspólnie rozliczane mogą być jedynie przylegające obszary proekologiczne (nie jest określona minimalna wielkość punktu stycznego);

• każdy z rolników zapewnia, aby przynajmniej połowa (50%) obszarów, które powinien przeznaczyć na obszary EFA (czyli powierzchnia odpowiadająca 2,5% jego gruntu ornego) była położona na terenie jego gospodarstwa rolnego. Pozostała część może być realizowana poprzez „wspólny obszar proekologiczny”.

• obszary EFA objęte wspólnym wdrożeniem mogą stanowić jeden lub kilka obszarów i znajdować się na gruncie jednego lub więcej rolników, tzn. nie wszyscy rolnicy biorący udział we wspólnej realizacji praktyki EFA muszą uczestniczyć w tworzeni u wspólnego obszaru proekologicznego;

• rolnicy są zobowiązani zawrzeć pisemną umowę w odniesieniu do: (I) szczegółów finansowych porozumienia oraz (II) sankcji w przypadku stwierdzenia niezgodności na wspólnym obszarze EFA.

1. Płatność dla młodych rolników

Celem tej płatności jest ułatwianie rozpoczęcia działalności rolniczej przez młodych (do 40 roku życia)
rolników i dostosowań strukturalnych ich gospodarstw rolnych po jej rozpoczęciu (nie dłużej niż 5 lat,
licząc od dnia założenia gospodarstwa).

Płatność dla młodych rolników będzie miała postać płatności powierzchniowej, a jej stawka wyniesie 25%
średniej krajowej płatności na hektar, czyli – według szacunków – ok. 62 EUR/ha. Płatność będzie
przyznawana do powierzchni nie większej niż 50 ha.

2. Płatność dodatkowa

Przepisy unijne dają możliwość stosowania dodatkowego wsparcia do hektarów wchodzących w skład
gospodarstwa i zawierających się w przedziale do 30-stego hektara⁹. Płatność dodatkowa w Polsce będzie
przysługiwała wszystkim rolnikom do gruntów mieszczących się w przedziale od 3,01 ha do 30, 00 ha.
Wsparcie w ramach płatności dodatkowej będzie zatem ukierunkowane na grupę gospodarstw małych
i średnich. Pozwoli to na skuteczniejsze wspieranie dochodów tych gospodarstw, które nie osiągają takich
korzyści wynikających ze skali produkcji, jak gospodarstwa największe, niemniej jednak mają szanse na
trwały rozwój.

Na płatność dodatkową przeznaczone zostanie 8,3% krajowej koperty finansowej (ok. 280 min EUR
rocznie). Szacunkowo, stawka tej płatności wyniesie ok. 41 EUR/ha.

3. Płatności związane z produkcją

Celem płatności związanych z produkcją jest wsparcie sektorów, które mają szczególne znaczenie
gospodarcze, środowiskowe lub społeczne i które znajdują się w trudnej sytuacji. Przeprowadzone diagnozy
wykazały, że w warunkach Polski sytuacja taka dotyczy sektorów: bydła, krów, owiec, kóz, owoców
miękkich (truskawki i maliny), chmielu, roślin wysoko białkowych, buraków cukrowych,
ziemniaków skrobiowych, pomidorów, lnu i konopi włóknistych.

Na płatności związane z produkcją, we wszystkich sektorach łącznie, zostanie przeznaczone 15% koperty
krajowej (maksymalny odsetek dopuszczony przepisami unijnymi), tj. ponad 500 min EUR rocznie.
Zgodnie z przepisami UE płatność ta ma stanowić jedynie zachętę do utrzymania aktualnych poziomów
produkcji w sektorach.

Szczegółowe warunki wsparcia będą określone w przepisach krajowych.

Płatność do bydła

Płatność do bydła będzie przysługiwała rolnikom posiadającym co najmniej
3 sztuki młodego bydła w wieku do 24 miesięcy, do wszystkich zwierząt
od 1-szej do 30-tej sztuki. Wsparcie będzie przysługiwać maksymalnie

5. razy w ciągu życia zwierzęcia (przykładowo, w wieku 6-8 miesięcy i 12-24
   miesiące). Płatnością będzie objęte bydło, niezależnie od płci, spełniające
   wymogi w zakresie identyfikacji i rejestracji zwierząt

Płatność do krów

Płatność do krów będzie przysługiwała rolnikom posiadającym co najmniej

1. krowy w wieku od 24 miesięcy, do krów od 1-szej do 30- tej sztuki.

Płatnością będą objęte krowy spełniające wymogi w zakresie identyfikacji i rejestracji zwierząt.

Płatność do owiec

Płatność do owiec będzie przysługiwała rolnikom posiadającym co najmniej 10 sztuk maciorek owczych w wieku co najmniej 12, do wszystkich sztuk tych zwierząt w gospodarstwie. Płatnością będą objęte maciorki owcze, spełniające wymogi w zakresie identyfikacji i rejestracji zwierząt.

Płatność do kóz:

Płatność do kóz będzie przysługiwała rolnikom posiadającym co najmniej 5 sztuk samic kozy, do wszystkich sztuk w gospodarstwie. Płatnością będą objęte samice kozy w wieku co najmniej 12 miesięcy, spełniające wymogi w zakresie identyfikacji i rejestracji zwierząt.

Płatność do owoców miękkich

Płatność będzie przysługiwała do powierzchni uprawy truskawek lub

malin, kwalifikującej się do przyznania jednolitej płatności obszarowej. Nie będzie wymagana umowa kontraktacji, co pozwoli na objęcie płatnością nie tylko powierzchni upraw owoców kierowanych do przetwórstwa, lecz również wysokiej jakości owoców konsumpcyjnych, w tym owoców przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej.

Płatność do roślin wysokobiałkowych

Płatność będzie przysługiwała do powierzchni uprawy roślin strączkowych i motylkowatych drobnonasiennych w plonie głównym, kwalifikującej się do przyznania jednolitej płatności obszarowej. Stosowane będzie pomniejszenie (degresywność) stawki płatności w następujących przedziałach hektarowych:

1. 0-50 ha 100% stawki podstawowej,

2. 50,01-100 ha 50% stawki podstawowej,

3. 100,01-150 ha 25% stawki podstawowej,

4. powyżej 150 ha 0% stawki podstawowej (brak płatności).

Płatność do chmielu

Płatność będzie przysługiwała do powierzchni uprawy chmielu, kwalifikującej się do przyznania jednolitej płatności obszarowej, zlokalizowanej w rejonie lubelskim, wielkopolskim lub dolnośląskim.

Płatność do buraków cukrowych

Płatność będzie przysługiwała do powierzchni uprawy buraków cukrowych, kwalifikującej się do przyznania jednolitej płatności obszarowej i objętej umową.

Płatność do ziemniaków skrobiowych

Płatność będzie przysługiwała do powierzchni uprawy ziemniaków skrobiowych, kwalifikującej się do przyznania jednolitej płatności obszarowej i objętej umową.

Płatność do pomidorów

Płatność będzie przysługiwała do powierzchni uprawy pomidorów,

kwalifikującej się do przyznania jednolitej płatności obszarowej i objętej umową.

Płatność do lnu

Płatność będzie przysługiwała do powierzchni uprawy lnu, kwalifikującej się do przyznan ia jednol itej płatności obszarowej.

Płatność do konopi włóknistych

Płatność będzie przysługiwała do powierzchni uprawy konopi włóknistych, kwalifikującej się do przyznania jednolitej płatności obszarowej, o ile rolnik stosuje odmiany zawierające w uprawie polowej maksymalnie0,2% tetrahydrokanabinolu (THC) w suchej masie rośliny.

6. Przejściowe wsparcie krajowe

Przejściowym wsparciem krajowym będzie objęty sektor tytoniu. Jest to jedyny dotychczas wspierany sektor, w odniesieniu do którego przepisy unijne nie dają możliwości stosowania płatności związanych z produkcją.

Zgodnie z przepisami unijnymi, przejściowe wsparcie krajowe może być stosowane wyłącznie na warunkach, które były stosowane w odniesieniu do roku 2013. Oznacza to, że wsparcie w sektorze tytoniu będzie mogło być stosowane jedynie w formie niezwiązanej z produkcją.

7. System płatności dla małych gospodarstw

System płatności dla małych gospodarstw w szczególności pozwoli realizować cel uproszczeniowy, poprzez zwolnienie rolników nim uczestniczących z kontroli norm i wymogów zasady wzajemnej zgodności, a także z obowiązku stosowania praktyk w zakresie zazielenienia.

Do systemu rolnicy będą mogli przystąpić tylko w pierwszym roku jego stosowania, tj. w roku 2015 (na wniosek złożony w terminie do dnia 9 czerwca 2015 r.). Rolnicy otrzymujący nie więcej niż 1250 EUR będą włączani do systemu automatycznie, chyba że nie wyrażą na to zgody. Wystąpienie z tego systemu będzie możliwe w dowolnym momencie, przy czym będzie to wiązało się z brakiem możliwości ponownego w nim udziału w kolejnych latach.

Kwota wsparcia przysługująca danemu rolnikowi w ramach systemu dla małych gospodarstw to suma wszystkich płatności, do których otrzymania rolnik byłby uprawniony, gdyby pozostał w systemie standardowym, przy czym kwota ta nie może przekraczać 1 250 EUR.

Do systemu dla małych gospodarstw będzie mogło przystąpić każde gospodarstwo (brak jest jakichkolwiek ograniczeń, np. w zakresie powierzchni użytków rolnych), niemniej jednak z uwagi na kwotowy limit wsparcia (max. 1 250 EUR/gospodarstwo) zakłada się, że uczestnictwem w tym systemie zainteresowane będą tylko gospodarstwa najmniejsze.

Rolnicy kwalifikujący się do systemu dla małych gospodarstw rolnych będą mogli skorzystać ze specjalnego instrumentu w ramach PROW 2014-2020. Pomoc przyznana zostanie tym rolnikom, którzy trwale przekażą swoje gospodarstwo rolne innemu rolnikowi na powiększenie gospodarstwa. Wysokość tego wsparcia w ramach PROW stanowić będzie 120% rocznego wsparcia, do otrzymania którego beneficjent kwalifikowałby się w ramach systemu dla małych gospodarstw w I filarze Wspólnej Polityki Rolnej. Pomoc wypłacana będzie jednorazowo za okres od dnia przekazania gospodarstwa rolnego do dnia 31 grudnia 2020 r. Łączna kwota przewidziana na ten cel w projekcie PROW 2014-2020 wynosi ok. 130 min euro.

Definicje

Dywersyfikacja upraw (art. 44 rozporządzenia nr 1307/2013) – obowiązek utrzymania zróżnicowanej struktury upraw na gruntach ornych w gospodarstwie rolnym w danym roku (nie wyklucza prowadzenia uprawy danego gatunku na tej samej powierzchni przez kilka lat).

Działalność rolnicza (art. 4 ust. 1 lit. c rozporządzenia nr 1307/2013) – (1) produkcja, hodowla lub uprawa produktów rolnych (w tym zbiory, dojenie, hodowla zwierząt oraz utrzymywanie zwierząt do celów gospodarskich); (2) utrzymywanie użytków rolnych w stanie, dzięki któremu nadają się one do wypasu lub uprawy bez konieczności podejmowania działań przygotowawczych wykraczających poza zwykłe metody rolnicze i zwykły sprzęt rolniczy, w oparciu o kryteria określone przez państwo członkowskie.

Gospodarstwo rolne (art. 4 ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 1307/2013) – wszystkie jednostki wykorzysty­wane do działalności rolniczej i zarządzane przez rolnika znajdujące się na terenie Polski.

Grunty orne (art. 4 ust. 1 lit. f rozporządzenia 1307/2013) – oznaczają grunty uprawiane w celu produkcji roślinnej lub obszary dostępne dla produkcji roślinnej, ale ugorowane, w tym obszary odłogowane zgodnie z art. 22,23 i 24 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, art. 39 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 oraz art. 28 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, bez względu na to, czy grunty te znajdują się pod uprawą szklarniową lub pod stałym bądź ruchomym przykryciem.

Jednolita płatność obszarowa (art. 36 rozporządzenia nr 1307/2013) – roczna płatność do każdego zadeklarowanego hektara powierzchni kwalifikującej się do płatności. Stawka tej płatności obliczana jest corocznie poprzez podzielenie rocznej puli środków finansowych przez liczbę kwalifikujących się hektarów zadeklarowanych przez rolników wdanym roku.

Obszary proekologiczne (art. 46 rozporządzenia nr 1307/2013) – obszary przyczyniające się do ochrony i zwiększania różnorodności biologicznej w gospodarstwie, np. grunty ugorowane, elementy krajobrazu, strefy buforowe, obszary zalesione, powierzchnie z międzyplonami lub pokrywą zieloną.

Płatności dodatkowe (art. 41 rozporządzenia nr 1307/2013) – płatność do określonej powierzchni ustalonej przez państwo członkowskie nie większej jednak niż 30 ha.

Płatności związane z produkcją (art. 52 rozporządzenia nr 1307/2013) – płatności przyznawane z tytułu prowadzenia produkcji rolnej w sektorach lub regionach mających szczególne znaczenie ze względów gospodarczych, środowiskowych lub społecznych. Sektory, które mogą być objęte płatnościami związanymi z produkcją, to: zboża, nasiona oleiste, rośliny wysokobiałkowe, rośliny strączkowe, len, konopie, ryż, orzechy, ziemniaki skrobiowe, mleko i przetwory mleczne, nasiona, mięso baranie i mięso kozie, wołowinę

1. cielęcinę, oliwę z oliwek, jedwabniki, susz paszowy, chmiel, buraki cukrowe, trzcinę cukrową i cykorię, owoce i warzywa oraz zagajniki o krótkiej rotacji.

Płatność dla młodych rolników (art. 50 rozporządzenia nr 1307/2013) – roczna płatność, której celem jest dodatkowe wsparcie dochodów rolników posiadających status młodego rolnika (osoba w wieku do 40 lat po raz pierwszy rozpoczynająca działalność w gospodarstwie rolnym jako kierująca tym gospodarstwem lub która rozpoczęła już taką działalność w ciągu 5 lat przed pierwszym złożeniem wniosku w ramach jednolitej płatności obszarowej). Płatność przysługuje przez okres nie dłuższy niż 5 lat, liczony od dnia założenia gospodarstwa rolnego.

Płatność zielona – płatność za zazielenienie (art. 43 rozporządzenia nr 1307/2013) – obowiązkowy element systemu płatności bezpośrednich z tytułu realizacji praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu

1. środowiska. Praktyki te obejmują: dywersyfikację upraw, utrzymanie trwałych użytków zielonych (TUZ), utrzymanie obszarów proekologicznych (EFA).

Rolnik (art. 4 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1307/2013) – podmiot (osoba fizyczna, osoba prawna, grupa osób fizycznych lub prawnych), którego gospodarstwo rolne jest położone na terenie Polski i który prowadzi działalność rolniczą.

System dla małych gospodarstw (art. 61 rozporządzenia nr 1307/2013) – uproszczona forma wsparcia zastępująca wszystkie płatności, do otrzymania których rolnik byłby uprawniony, gdyby pozostał w systemie standardowym (jednolitą płatność obszarową i płatności z nią powiązane oraz płatności związane z produkcją). Kwota tego wsparcia nie może przekroczyć 1250 EUR na rok.

Trawy lub inne rośliny zielne (z przeznaczeniem na paszę) (art. 4 ust. 1 lit. i rozporządzenia 1307/2013) – oznaczają wszystkie rośliny zielne, rosnące tradycyjnie na naturalnych pastwiskach lub zazwyczaj zawarte w mieszankach nasion przeznaczonych do zasiewania pastwisk lub łąk w państwie członkowskim, niezależnie od tego czy są wykorzystywane do wypasania zwierząt.

Trwałe użytki zielone (art. 4 ust. 1 lit. h rozporządzenia nr 1307/2013) – grunty wykorzystywane do uprawy traw lub innych pastewnych roślin zielnych rozsiewających się naturalnie (samosiewnych) lub uprawianych (wysiewanych), które nie były objęte płodozmianem danego gospodarstwa rolnego przez okres pięciu lat lub dłużej.

Uprawy trwałe (art. 4 ust. 1 lit. g rozporządzenia 1307/2013) – oznaczają uprawy niepodlegające płodo- zmianowi, inne niż trwałe użytki zielone i pastwiska trwałe, które zajmują grunty przez okres pięciu lat lub dłużej i dają powtarzające się zbiory, wtym szkółki i zagajniki o krótkiej rotacji.

Użytki rolne (art. 4 ust. 1 lit. e rozporządzenia 1307/2013) – oznaczają każdy obszar zajmowany przez grunty orne, trwałe użytki zielone i pastwiska trwałe lub uprawy trwałe.

Współczynniki ważenia i konwersji (art. 46 rozporządzenia nr 1307/2013 i załącznik II rozporządzenia 639/2014) – współczynniki służące do przeliczania powierzchni różnych obszarów proekologicznych (liniowych i punktowych) według ich znaczenia dla zachowania bioróżnorodności.

Myślę, że dane przedstawione powyżej pozwolą państwu na podjęcie odpowiednich decyzji.