Jeden z najbardziej skotłowanych punktów w Warszawie, środek Dworca Centralnego, niedaleko bramy do Złotych Tarasów.

 

Dla wygody podróżnych postawiano automatyczne przechowalnie bagażu.

Otwierasz, wkładasz co chcesz (i kiedy chcesz), wrzucasz monetę i spokój … w dodatku dyskretnie.

 

Zirytowany, bezskutecznie poszukiwałem kiedyś podobnego przybytku w Los Angeles. Nawet skrzynka pocztowa była pół mili od lotniska. For security reason – wyjaśniali.

 

Owszem, w TV pokazywali 11 września 2001, póżniej Madryt, Londyn … naszych żołnierzy w Iraku i Afganistanie. Ale przecież to wszystko tak daleko stąd.

 

Na miejscu terrorystów byłbym wdzięczny administratorom dworca za "prezent" i skwapliwie zeń skorzystał.

W pojedynczej szafce spokojnie można zmieścić 50 a nawet 100 kg trotylu.

Przyjdzie kilka zmęczonych osób, powkładają swoje ciężkie plecaki … odejdą spokojnym krokiem, może nawet kupią pożegnalny kebab, wsiadą do autobusu 175 (który zawozi prosto na lotnisko). 

Po kilkunastu godzinach znajdą się gdzieś na drugim końcu Świata.

 

A tymczasem fala uderzeniowa dokona masakry ludzi na dworcu, hali głównej, peronach, poziomie -1 i zerowym Złotych Tarasów … Trzycyfrowa liczba ofiar.

 

Niestety, mam trochę wyobraźni 🙁

 

Na zdjęciu poniżej SADM. Walizkowa bomba atomowa do celów sabotażu na tyłach frontu, konstrukcja amerykańska sprzed pół wieku.

 

 

Pomierzyłem miarką wnęki tej przechowalni bagażu – zmieści się. 

Późniejsze konstrukcje chyba były poręczniejsze. Nie wiem jak z radzieckimi i chińskimi. Azjaci mają smykałkę do miniaturyzacji.

Moc 1 kilotony wystarczy by zmienić centrum Warszawy w radioaktywne zgliszcza … lokalizacja niemal idealna.

 

 

P.S. tak, to czarny scenariusz, ku przestrodze dla niefrasobliwych.